Hz. Şuayb Peygamber, Medyen ve Eyke | Peygamberler Tarihi

Hz. Şuayb Medyenlilerle
Medyen, Filistin’in güneyinde, Kızıldeniz sahilinde yer alan bir şehirdi. Kervan yolları üzerinde bulunuyordu. Halkın büyük çoğunluğu ticaretle meşguldu. Ancak Medyenliler alışverişte daima hileye başvurur, sattıkları zaman eksik tartarlar, aldıkları zaman da ölçü ve tartıyı fazla tutarlardı.
Bununla da yetinmezler, yollara pusu kurarak gelip geçen kervanları soyarlar, yakaladıkları insanların mallarını zorla ellerinden alırlardı. Onlara olmadık eziyet ve işkence yaparlardı. İnsaf ve adâlet duygusunu yitirmiş, zulmü kendine prensip edinmiş olan Medyenliler, Allah’a da inanmazlardı. Kendi elleriyle yaptıkları çeşitli putlara tapıyorlardı.
Nihayet yüce Allah, doğruyu görüp hile ve zulümden kaçınsınlar diye, onlara Şuayb’ı peygamber olarak gönderdi. Şuayb Peygamber, güzel sözlü, tatlı dilliydi. Bu yüzden ona, “Peygamberlerin Hatibi” denmiştir. Hz. Şuayb, Medyenlileri bu tatlı diliyle Hak dine çağırdı. Onları başına toplayıp:
– Ey milletim, kendisinden başka ilâh olmayan Allah’a itâat edin! Ölçüyü ve tartıyı noksan tutarak insanların haklarını yemeyin. Yoksa sahip olduğunuz zenginlikleri yitirirsiniz. Başınıza da büyük bir azabın gelmesinden korkarım. Sözlerimi iyi dinleyin ve bana uyun, dedi.
Medyenliler bu sözler karşısında şaşkın şaşkın birbirlerine bakıştılar. Zulüm ve gayr-i meşrû kazancı kendilerine meslek edinmişlerdi. Hz. Şuayb ise, onları bu alıştıkları yaşayıştan döndürmek istiyordu. İçlerinden biri ileri atılıp sordu: “Ey Şuayb! Bizleri putlarımıza tapmaktan, mallarımızı dilediğimiz gibi kullanmaktan vaz mı geçirmek istiyorsun? Bunlar nasıl sözler böyle?”
Hz. Şuayb soğukkanlılıkla cevap verdi: “Ey kavmim! Ben size Rabbimin bana vahy ettiklerini söylüyorum. Sizinle münakaşa edip kargaşa çıkarmak arzusunda değilim. Şunu iyi bilin ki, yüce Allah alışverişe hile karıştırmanızı, yollarda pusu kurarak eşkiyalık yapmanızı, kesinlikle yasakladı. Ben sadece O’nun bir elçisiyim. Rabbimin bu emirlerini size gücüm yettiğince tebliğ ediyorum. Başarılarım O’nun yardımı iledir. O’na dayanır, O’na sığınırım. Bu görevlere karşılık olarak da sizden hiçbir ücret beklemem.”